Admitancja wzajemna opisuje sprzężenie elektryczne pomiędzy obwodami pompy odpływowej a jej układem zasilania. Magnetooporność natomiast charakteryzuje opór, jaki stawia obwód magnetyczny przepływowi strumienia. W pompach odpływowych starych pralek zjawiska te ujawniają się szczególnie wyraźnie, ponieważ układy projektowano w sposób uproszczony, bez zaawansowanych modułów kompensacyjnych. Analiza notatek serwisowych technika z serwisu AGD w Gdyni potwierdziła zależność parametrów admitancji wzajemnej i magnetooporności od zużycia elementów pompy.
Pompy odpływowe w pralkach starego typu bazowały na prostych silnikach indukcyjnych z wirnikiem klatkowym. Brak zaawansowanej elektroniki powodował, że wszelkie odchylenia w obwodzie magnetycznym były łatwo obserwowalne podczas eksploatacji. Magnetooporność obwodu rdzenia zależała od jakości materiału ferromagnetycznego oraz od stanu uzwojeń stojana. Sprzężenia elektromagnetyczne zasilania, ujęte w parametrach admitancji wzajemnej, miały bezpośredni wpływ na charakterystykę pracy wirnika i poziom strat energetycznych.
Admitancję wzajemną rejestrowano w notatkach serwisowych poprzez obserwację prądów indukowanych w obwodach pomocniczych. Zwiększona wartość tego parametru wskazywała na silniejsze sprzężenie i wyższe straty cieplne. Zmniejszona admitancja oznaczała osłabienie indukcji i pogorszenie wydajności hydraulicznej. W obu przypadkach magnetooporność obwodu rdzenia ulegała zmianie, a pompa wykazywała symptomy niestabilnej pracy.
Wzrost magnetooporności był skutkiem degradacji materiału rdzenia oraz lokalnych przegrzań. Zjawisko to ograniczało zdolność do generowania odpowiedniego strumienia magnetycznego. Gdy admitancja wzajemna rosła w wyniku sprzężeń zakłóceniowych, rdzeń dodatkowo przeciążał się cieplnie. Serwisant z Gdyni odnotował, że powyżej pewnej wartości magnetooporności pompa nie była w stanie zapewnić odpowiedniego ciśnienia wody w przewodach odpływowych.
Relacja admitancji wzajemnej i magnetooporności polegała na wzajemnym oddziaływaniu zjawisk elektrycznych i magnetycznych. Przy wzroście sprzężeń prądowych rosły straty w obwodach, a w konsekwencji rdzeń nagrzewał się, zwiększając magnetooporność. Z kolei rosnąca magnetooporność powodowała osłabienie pola i konieczność większego poboru prądu, co znów wzmacniało sprzężenia i podnosiło admitancję. W ten sposób powstawało sprzężenie zwrotne obniżające sprawność pompy.
W pralkach starego typu użytkownicy obserwowali objawy spadku efektywności pompy w postaci niedokładnego odprowadzania wody i hałasu. Serwisant z Gdyni wiązał te symptomy bezpośrednio z niekorzystną korelacją admitancji wzajemnej i magnetooporności. Pompy podlegały przyspieszonemu zużyciu łożysk i izolacji uzwojeń, co dodatkowo intensyfikowało proces pogarszania parametrów elektrycznych i magnetycznych.
Notatki serwisowe wskazywały, że przy wzroście magnetooporności i admitancji wzajemnej jednocześnie pojawiało się charakterystyczne buczenie oraz nadmierne nagrzewanie obudowy. Analiza cieplna wykazała podwyższone temperatury pracy, a badania akustyczne rejestrowały poziomy hałasu wyższe niż wartości referencyjne. Takie sygnały były traktowane jako jednoznaczne wskazanie konieczności wymiany pompy.
Analiza admitancji wzajemnej w połączeniu z pomiarem magnetooporności stała się podstawowym narzędziem diagnostycznym. Technicy w Gdyni zalecali wykonywanie takich pomiarów podczas każdej konserwacji pralek starego typu. Dane te pozwalały przewidywać awarie i ograniczać ryzyko uszkodzeń wtórnych w układzie elektrycznym i hydraulicznym urządzenia.
Wpływ admitancji wzajemnej na magnetooporność pompy odpływowej w pralkach starego typu został potwierdzony w notatkach serwisowych z Gdyni. Parametry te tworzą układ wzajemnie oddziałujących wielkości, które decydują o stabilności pracy i żywotności pomp. Wzrost admitancji powodował zwiększenie strat i nagrzewanie rdzenia, co z kolei podnosiło magnetooporność i zmniejszało efektywność hydrauliczno-elektryczną. Systematyczna diagnostyka oparta na tych pomiarach pozwalała ograniczyć awarie i przedłużyć cykl życia urządzeń.